Ben şu an  balkonda oturmuşum çay içiyorum. Karşımda çok güzel bir manzara var seyrediyorum. Nedendir bilmiyorum ruhumda bir yumuşaklık,duygularımda bir İlham, kalemimde ise bir sevgi oluşmuş. Nedendir bilmiyorum İçimdeki sevgi kazanı kaynıyor, taşıp duruyor, duygusal bağlarım çözüldü, sevgi seli iliklerime kadar indi. İliklerim titredi, gönlüm bir kuş gibi çırpındı mürekep aktı kalem durmaz oldu. Ve gönlümden kaleme nameler  döküldü... Yine anılar canlandı gözümde... Bir filim şeridi gibi gözümün önünden geçiyor. biraz hüzünlü biraz da heyecanlı. Nasıl anlatılır ki! Dokunmak değil, yanımda olmayı hıç geğil benimkisi... Fotoğraf larda yüzünü görsem de yeter, tenime dokun istemiyorum,  yüreğimden tut mesela!  Gönlünden geçir, aklından tasarla mesela! Bir şarkı gibi içinden söyle cümlelerini, hayalin dibimde bitsin, yaprak olup yelle havalansın. Elimi tut dokun demiyorum, Hayalleri canlandır gözünden seni hissederim. Konuşalım saatlerce olmasa bile, dakikalarca gözlerinde buluşsam yeter diyorum! Sesini duymasamda olur, yüreğinden konuş mesela!  Beni aklından geçir kulağım çınlar anlarım. Yanlız değilsin, senin olduğun  her yerde ben varım. Pazar günü masayı donat baş ucunda ben varım.  Yaptığın o menşur kekte ben varım. Mavi fincanda içtiğin o kahvede ben varım. Bıraktığın yerdeyim  bir başını kaldır bana bak göreyim o cemalini yüzüm tebessüm bulsun. Tebessümde oluşan o gamzelerde sen varsın. Biz olunca zaman durur, hayat durur, O an sadece bizde yaşam vardır. Çok değil seni yanımda değil, Canımda istiyorum. Damarımda dolaşan kanımda istiyorum, Kalbimde, benliğimde  amma uzakta istiyorum!