Dün 24 Temmuz Basın Dayanışma Gününü kutladık. Tabi kutladık diyorsak öyle bir kutlama falan yok. Genelde sosyal medyada eş, dost ve arkadaşların yazdıkları kutlama yazıları ve Büyükşehir Belediye Başkanımız Sayın Nihat Çiftçi beyefendinin gönderdiği bir çiçek dışında belki de aldığımız en güzel haberlerden bir tanesi de Karaköprü Belediye Başkanımız Sayın Metin Baydilli’nin kuracağız dediği “Yerel Basın Müzesi” o gün için alınan en güzel hediyelerden bir tanesi oldu. Şanlıurfa 8 gazete, 4 televizyon ve onlarca internet haber sitesinin yer aldığı medya yönünden çok güçlü olan illerden bir tanesi durumunda yer almakta. Bünyesinde gazeteci, yazar ve düşünürlerin yaptıkları haberlerden, yazdıkları yazılar ile gündemi belirlemeye devam ediyorlar. Şimdiye kadar uzun yıllardır bu sektörün içersin de olan biri olarak doğrusunu söylemek gerekirse, 24 Temmuz Basın Dayanışma gününü kutlamak içimden gelmiyor. Her alanda sorunlar, maddi ve manevi sıkıntılar yaşayan sahada çalışan basın mensupları da sanırım benimle aynı düşünce içersin de yer almaktalar. Çok zor şartlar altında asgari ücretin bile altında zor bir görevi yerine getiren arkadaşlarım ve ben elimizden geldiği kadar insanlara ve bu şehre hizmet etmeye çalışıyoruz. Ama verilen, sunulan şartlar altında belki de bizden istenilende çok daha fazla hizmeti az bir ücret karşılığında sunuyoruz. Unvanımızı sorsanız gazeteci ama işin diğer tarafı farklı, bir arkadaşım anlatmıştı yine özel bir kurumda çalışan çalışanına patronu maaşını fazlasıyla veriyor, şirketin işlerini görmesi için özel araba veriyor ve sorunları ile yakından ilgileniyor, bir sorunun, bir sıkıntın varmı diye sormayı da ihmal etmiyor. Tabi ki bu çalışan kafasında sorun olmadığı için kendisini işine fazlasıyla veriyor. Ama bizde ise asgari ücreti bile bulmayan maaş, biriken taksitler, kredi kartı borçları, çocuğun okul giderleri hepsi bir birine eklenince doğal olarak insan kafasını işten başka her şeye veriyor. Bir sürü sorun ve sıkıntı ile gel güzel akıcı haberler yaz köşe yazıları yaz. Şimdi sorsanız gazete patronlarına neden böyle oluyor diye en önemli şikayetleri resmi ilan pastasından yeterince pay alamamak, ticari ilan ve reklam yetersizliği, gazetenin ham maddesi olan kağıdı temin etme zorluğu, tiraj sorunu ve yerel yönetimlerin yerel gazeteleri yeteri kadar desteklemediğini savunacaklar ben yıllardır bu işi yapıyorum bunları her zaman duyduğum için artık ezberlemiş durumdayım. Biraz daha sabır edin diye de ekleme yapacaklarını unutmayalım. Yıllardır yerel basın hep bu sıkıntılardan şikayetçi olmuştur. Senelerden beri bu kemikleşmiş sıkıntı içerisinde olan yerel gazetelerin kimisi kapanmış, kimisi zor ayakta durmaya çalışmış, kimisi de tüm bu sorunların içerisinden kendi çabalarıyla çıkmış ve yayın hayatını sağlıklı bir şekilde yürütmüştür. Her geçen gün düşen gazete okuma oranlarının düşük olması, halkın isteklerine cevap verilmemesi, yetersiz tirajlar, teknolojilerden akılcı bir biçimde yararlanılamaması, niteliksiz işçi çalıştırılması, çalışanların eğitimine önem verilmemesi, günümüzde yerel basının da gelişmesini, iyileşmesini önleyen temel etkenlerdir. Bizim Urfalıların zor dönemde söyledikleri güzel bir söz var” Zahar iyi olur” durun bakalım bekleyip göreceğiz. Hem gazete sahipleri için hem çalışanlar için zahar iyi olur artık.  Yine de bu kadar sıkıntı ve sorun içersin de 24 Temmuz´un meslektaşlarımıza huzur, sağlık ve mutluluk getirmesini diliyorum.