Osmanlı devletinin eleştirilecek çok yönleri vardır. Ama bir yönü genelleme yapmadan dersek takdir edilir. Bu da çok önemli yaşamsal bir konudur. Halkların dilleri dinleri inkar edilmez kabul edilirdi. Osmanlı devletin yıkılmasından sonra kurulan Kemalist Türkiye Cumhuriyeti devletinde tüm halkların dilleri milli kimlikleri inkar edildi, baskıya uğradı. Çoğunluğun dini olan İslam dinin kuralları çiğnendi. Ezan Türkçe okunmaya başlandı. Camiler kapatıldı. Bazı din adamları idam edildi. Giyimde, kuşamda yasaklar oldu. Müslüman halka yabancı bir nesne olan Şapka takmak zorunlu hale getirildi. Bunlara tepki olarak, Menemen olayları başladı. Kan döküldü. Yine benzer bir şekilde Osmanlı devleti döneminde Kürtlerin yoğun olarak yaşadıkları bölge olduğu için Kürdistan olarak kabul edilen Doğu ve Güneydoğu anadolu'da dine ve dillerine getirilen yasaklardan dolayı isyanlar başladı. Kemalist rejim dine ve dillere ne kadar baskı yaptıysa bile halkın yasak hale getirilen dillerini ve dinlerini ortadan kaldıramadılar. Kürt yoktur dediler. Saçma sapan bir şekilde, genelkurmay ders kitaplarında Kürt için, kışın yağan karlar buz olunca bastığın zaman kar kırt diye bir ses çıkar, Kürt ismi burdan çıktı denildi.  Milyonlarca insanın kadim bir halkın milli  varlığı olan zengin dilli, gülünç Trajik komik bir şekilde inkar edildi. Bu ırkçı faşist zihniyet ve uygulama ne yazık ki uzun süre devam etti. Insanlık dışı Diyarbakır cezaevi vahşeti yaşatıldı.  Bunun sonucunda PKK ortaya çıkmış oldu. Kardeş savaşları yaşandı. Binlerce vatan evladı ömürlerinin baharlarında kara toprağa düştü. Doğruyu demek gerekirse PKK bir neden değil sonuçtur. Bunu artık anlayan devlet aklı adına ne dersek diyelim, ister Kürt sorunu çözümü veya terörsuz Türkiye çözüm girişimi, mecliste meclis başkanı önderliğinde  çeşitli partilerden oluşan bir komisyon kuruldu. Dileriz ve umarız ilk Cumhuriyet döneminden şimdiye kadar yaklaşık 100 yıllık Kürt sorunu legal demokratik bir şekilde çözülür. Elbette bu sorunun çözülmesini istemeyen içte ve dışta bazı menfaatçı, ırkçı, ilkel milliyetçi grubçuklar vardır. Bunlara karşı gayet dikkatli olmak, oyuna gelmemek lazım. Bunların amacı kurt puslu havayı sever misali, kardeş savaşının sürmesini isterler. Bu konuda çeşitli örnekler verilebilir. Bir örnek konumuzla ilgili olan, binlerce yıldır bir arada yaşamış iki Kürt lehçe Kurmanç ve Zaza yani diğer ismiyle Kırmancki ve Kırdıki ehçeleri ayırmak, ayrıştırmak politikasıdır. Kürt inkarı gerçekleşmedi. Bu defa neymiş Zazaca ayrı bir dil, Zazalar Kürt değıl başka bir millet ve ırktır propaganda ve çalışması başlatmışlardır. Oysa bu ayrıştırma real somut gerçekliğe aykırıdır. Çünkü dünyada mevcut bulunan dillerde farklılıklar, lehçe şive farkları da vardır.  Nasıl ki Türk dilinde Türkçe'den başka Azeri, kırgız, Özbek, Türkmen, Kazak lehçeleri varsa, Kürt dilinde Kurmanç, Soran, Zaza, Goran, lehçeleri vardır. Bunlar bir dilin farklı versiyonlarıdır.  Tam anlaşılmaz lehçeler de değildir, aralarında bir çok ortak kelimeler vardır. Keza dil bazı yönleriyle ayrı olsa bile bunlar genetik olarak aynı ırklardir. Hint Avrupa dil ailesi grubuna mensuplar. Neymiş bazı batılı dil bilimcileri Zazaca bir lehçe değil bağımsız bir dildir. Bu durum olsa bile genel gerçeği, Kürt dilleri arasında bulunan akrabalığı değiştiremez. Nitekim önemli ve önde gelen Zaza, Kurmanç, Soran dil bilimcileri batılı dil bilginlerinin aksine bu iddiayı real doğru ve gerçekçi olarak kabul etmiyorlar. Tarihte Zaza Kurmanç ayrı milletlerdir iddiası ne halk arasında ne de tarihçi ve  bilim insanların arasında yoktur. Osmanlı devletinin ünlü gezgini Evliya Çelebi Zaza kürtleri diye söz eder. Ayrıca ünlü Kürt tarihçi ve bitlis beyi Şerefhan yazdığı Kürt tarihi kitabında  kürt Dımilli aşireti diye yazar. Cumhuriyet dönemi yazarları da zazaları Kürt olarak kabul ederler. Nitekim Cumhuriyet döneminde vuku bulan Dersim ve Diyarbakır isyanları Kürt isyanlari olarak kabul edilir, Seyit Rıza ve  Şeyh Sait Kürt önderleri olarak tarihte yerlerini almıştır. Zaza federasyonun yetkilileri Sanki kendileri Kürt değilmiş gibi Kürtleri Asimilasyoncu ırkçı olarak ilan ediyorlar. Buradan onlara diyorum ki Kürtler kadar yeryüzünde asimile olan ulusal varlıkları inkar edilen başka bir halk var mı? Böyle bir halk başka bir halkı nasıl asimile eder. Bu durum akla bilime aykırıdır. Bu yazıda amacım doğruya doğru yanlışa yanlış demektir. İlla söyleyim mi kendimi bir anlamda  dünya vatandaşı olarak kabul ediyorum. Benim yanımda tüm halklar sonuçta aynıdır. Kürt, Türk, Arap ezilen hangi halk olursa olsun, güçlünün değil, doğrunun ve haklının yanındayım. Bu düşünce sizleri temin ederim taktik degil stratejik ve felsefi bir düşüncedir. Son olarak demek isterim ki, kahrolsun emperyalizm. Yaşasın demokratik adil bir devlet. Yaşasın halkların gönüllü eşit birliği.