Selahaddin artık Mısır'da fazla duramaz. Tıpkı amcası Şirkuh gibi bir miktar kahraman Türk ve Kürt savaşçıları yani mücahitlerle beraber bir grup Arap savaşçı ile birlikte Kahire’nin yolunu tutarlar. Burada bir hususu istemeden belirtmek gerekirse, bildiğim kadarıyla tüm haçlı savaşları dönemin de bir miktar gönüllü yiğit Arap savaşçı dışında maalesef tarih kitaplarının yazdığına göre Bedevi Arapların çoğu parayla Selahaddin’in zoruyla savaşmışlar. Kimse yanlış anlamasın. Etnik kimlikler kimseyi yüceltmez. Önce gelmesi gereken ahlaki insan kimliğidir.
Bu yazı dizisin de diğer köşe yazılarım da elimden geldiği kadar objektif haktan doğrudan taraf olarak yazmaya çalışıyorum. Nihayet bu bilgilerin çoğunu dönemin tarihçilerinden alimlerin den alıyoruz. Bura da canı gönülden demek isterim ki Selahaddin kadar Sultan Nurettin'i özelikle babası İmamettin zenginin değerli bir hükümdar olduğunu belirtmek isterim.
Selahattin'ın en yakın arkadaşı komutanı Türk kökenli Bahattin Karakuş tur. Gözü pek kahraman bir savaşçıdır. Zaten Selahaddin’i Eyyubi kürdinin üvey annesi yani kardeşi Turan Şahın annesi öz be öz Türk’tür.
Bu köşe yazı dizinin ilk bölümün de iki halkın tarihsel ilişkisinin Malazgirt zaferinden daha öncelere akrabalık ilişkisinden söz etmiştim. Biz asıl konumuza gelirsek. Kahire de zor durumda olan Şam güçlerine çok geçmeden taze Yeni kuvetli güç gelir. Çünkü yeni haçlı güçleri İskenderiye gelmişler. Otuz bin kişilik bir orduyla Kahire ye saldırı hazırlığı içindeler. Bunu haber alan Müslüman güçler baskın basanındır veya en iyi savunma saldırıdır öngörüsüyle ancak iki bin kişilik bir güçle kendilerinden on beş kat fazla bir orduya karşı İskenderiye’de saldırıya geçerler düşman güçlerini bozguna uğratırlar. Kabul etmek gerekir ki bu savaşın kazanılmasın da şirkuh tan fazla Selahattin’in üstün savaş kabiliyeti ve stratejisinin büyük katkısı ve rolü olur. Müslüman İskenderiye halkı bu zaferi kazanan orduyu ve mimarı Selahaddin'e büyük bir sevgi duyarlar. adeta yer göğe sığdıramaz. İlk yenilgiyi alan Haçlı güçlerin de korku ve tedirginlik başlamış. İslam ordusunun ve Selahaddin'ın zaferi her yere yayılmış, duyulmuş. Artık herkes kutsal Kudüs'ün haçlı işgalinden kurtulacağına nanmıştır. Ancak ordunun önünde yıllar sürecek bir meşakkatli yol vardır. Savaş mücadele açlık susuz vardır. Selahaddin ve komutanları, Bahattin Karakuş bunun kolay olamayacağının farkında. Ama kudüs'ün kurtarılmasına and içilmiştir. En önemli amaç hedef haline gelmiş. Çok geçmeden ordu Mısır'a gelir Fatimi Halife el adid zafere çok sevinmiş görünür. Komutanlara askerlere armağanlar verir. Ne var ki Vezir Şaver zafere sevinmez ama bunu belli etmez. Hatta Selahaddin ve komutanlarına bir davet yemek bahanesiyle bir tuzak hazırlar. Selahaddin uyanıktır. Devlet yönetimin de istihbaratın çok önemli olduğunun farkında olarak Şaver'ın tuzağını haber alır. Şaver güya komutanlar ve askerlere saray da bir ziyafet vereceğini şirkuh'a bildirir. Çünkü el adid ve vezir şaver'ın en büyük gücü korumaları acımasız Sudanlı zenci paralı askerlerdir. Bunların sayılarını tarihçiler tahminim abartılı verir elli bin zenci paralı askerden söz edilir. Ama en azından gözü pek korkusuz binlerce, öldürmeden zevk alan bir vahşi sürüsü bulunmakta. Amaç baş ta Selahaddin olmak üzere Şam'dan gelen komuta düzeyini sarayda zenci askerleri tarafından yok etmektir. Bu tuzaktan Fatimi halifenin haberi olup olmadığı konusun da tarihi kesin bilgi yok. Selahaddin burada gene zekasını gösterir Şavere davete yalnız kendilerinin değil ordunun katılmasını ister Sarayın küçük olduğunu bu nedenle Kahire’nin dışın da bir alanda ziyafet verilmesini teklif eder.