Ey insanlar, biz sizi bir erkekle bir kadından yarattık. Tanışasınız diye, sizi milletler ve kabileler halinde kıldık. Şüphesiz Allah katında en değerli olanınız takvada en ileri olanınızdır. Şüphesiz Allah her şeyi bilendir, her şeyden haberdardır.                                                                                     (Hucurat Suresi 13) Dillerimizin, ırklarımızın, renklerimizin, soylarımızın, kabilelerimizin ayrı ayrı olması bizlerin tanışıp kaynaşmak birleşip birlikte olmak içindir. Birbirimize karşı dilimizi, ırkımızı, rengimizi, soyumuzu, kabilemizi üstün saymak için değildir. Bu ayeti kerime, insanlığın tek anne ve babadan meydana gelen soy kardeşler olduğunu bildirmektedir ve hiçbir milletin diğerine karşı üstünlük taslamasına hakkı olmadığını beyan etmekte ve insanların üstünlük lerinin ancak yaratan Rablerinin emir ve yasaklarına uymakladır. İşte bu itibarla İslam ırkçılığı, kavmiyetçiliği reddetmektedir. Akrabalık ilişkisiyle birbirine bağlanan fertlerin bir araya getirildiği topluluğa aile denir. İslam toplumunda erkeğin aile reisi olarak kabul edildiği ataerkil aile sistemi yürürlüktedir. Erkeğin reisliği bir üstünlük olarak Allah tarafından da teyid edilmiştir? “…erkekler, kadınlara göre bir derece üstünlüğe sahiptir.” (Bakara: 2/228) Aile; toplumun çekirdeği, kadın ise insanlığın yarısıdır. Kadının, kadınlı ğından kaynaklanan farklı sorumlulukları ve görevleri vardır. Kadın ve erkek, Allaha karşı sorumlulukta, birbirleri ile eşittirler, eşitsizlik olarak değerlendirilen hususlar, farklı sorumluluklardan kaynaklanmaktadır. Dolayısı ile hiç kimse sorumlu olmadığı şeyden mes’ul değildir, mes’ul olmadığı hususlar nedeni ile hesaba çekilmez, sorgulanmaz ve küçümse nemez. Müslüman, hayatı paylaşmak ve kolaylaştırmak, insan neslinin kaliteli bir şekilde çoğalmasına katkıda bulunmak, arzularını haramdan korumak için aile kurar ve yürütür. Bu ailenin, İslam toplumu ve devletinin en ufak bir biri mi olmasına büyük özen gösterir. Kadın çocuğu doğurur ve yetiştirir, kadınlar ise toplumu doğururlar. Aile toplumun hücresidir. Aileler sağlam olunca toplum sağlığa ve huzura kavuşur. Aile içinde her ferdin birbirine karşı sorumlulukları vardır. Karı-koca birbirinin dostudur, ilişkiler dostluk muvacehesine göre düzenlenir. “ Kadın, erkeğin mülkiyetinde olan bir mal olmadığını, aynı haklara sahip olduklarını Peygamber Efendimiz beyan ediyor.” Yine peygamberi miz, veda hutbesinde kadınlara dair şu tarihi açıklamayı yapmıştı: “Ey insanlar, kadınların haklarına riayet etmenizi ve bu hususta Allah’tan korkmanızı tavsiye ederim. Siz kadınları Allah emaneti olarak aldınız. (…) Sizin kadınlar üzerinde hakkınız, onların da sizin üzerinizde hakları vardır. Müslüman bir ailede çocuk edinme işi de bir sorun olmaz. Bilinçli bir baba kız çocuklarının peş peşe oluşunu anlayışla karşılamalıdır. Ebeveynin, çocuklarına karşı görevlerini peygamberimiz şöyle sıralıyor: doğduklarında iyi bir isim koymak, helalinden nafakasını temin etmek, yazmayı, yüzmeyi ve atıcılığı öğretmek ve evlendirmek. Böylece Müslüman aileler genişleyerek kitlelere dönüşür. İslam tek eşi tavsiye eder, zarurete binaen çok eşliliğe ruhsat verir. Bu konu İslam düşmanı art niyetliler tarafından kasıtlı olarak istismar edilmektedir. Peygamberimiz (s.a.v.) “Allah’ın en sevmediği helal boşanmaktır.” buyuruyor. Keyfi boşanma haramdır. Şiddetli geçimsizlik, derin görüş ayrılığı boşanmayı meşru kılabilir. Her iki taraftan seçilen hakemler uzlaşmayı sağlayamazsa son çare olarak iki şahit huzurunda talak gerçekleşir. İslami bir aile kuramayanlar, iç sorunlarını çözemeyenler büyük işlerin üstesinden gelemezler, İslam davasında başarı sağlayamazlar. Müslüman genç, ideal İslam devletinin ve cemaatinin ilk uygulamasını kendi ailesinde tatbik etmelidir…