İnsanlık âlemi için,  Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı. Evler “DAİRELER” büyüdü ama küçük ailelerle “ÇEKİRDEK” yaşamaktayız. Yaşantımız iyi oldu ama! zamanımız “YAŞAMIMIZ” kısaldı. Zengin “PARA” olmayı öğrendik ama! Aile olmayı öğrenemedik. Zenginliği dağıtıyoruz, ama! Mutluluğu yakalayamıyoruz. Zenginliğimiz “MALLARIMIZI” çoğalttık ama varlığımızı kaybettik. Gazete, Kitap, Dergi okumuyoruz,  ama! çokça kötü Televizyona bakıyoruz. Gece geç saatlerde uyuyoruz, sabahtan da geç uyanarak, yorgun uyanıyoruz. Profesörler çoğaldı, ama! Hastalarda çoğaldı.  Tedaviler “İLAÇLAR” artı, ama! Hastalıklar da çoğaldı.  Konuşanlar “YALANLAR” çoğaldı, ama! gönül verenler azaldı. İnsan süret’li tanışlar arttı, ama Gerçek dostlar azaldı. Çabuk olmayı öğrendik, ama sabırlı “İNAYETLİ” olmayı öğrenemedik. İnsanlık bilimde atomu parçaladı, ama! ön “ÖN YARGILARIMIZI” düşüncelerimiz parçalayamadık. Ay’a gittik ama! Dosta ve Akrabaya gitmeyi öğrenemedik. Ay’a “UZAYA” gittik ama! komşuya gitmeyi akıl etmedik. İnsanlık Plan ve program çok yapıyor, ama başarıya aç gidiyor. İnsanlık zamanına güzellikleri katmış, ama kendine güzellikleri ekleyememiş. Yine de insanlığımızdan ödün vermeden, tüm insanlığımıza sahip çıkalım.  Kısadan hisse yazmak istedik, bu güzel Ramazan günlerini ve Bayramının hislerini geride bırakarak aktaralım dedik.