İnsanlarımız geçen Cuma akşamı yaşamış olduğu depremden dolayı top yekûn birliktelik sağlayarak hayat sınavını vermiştir. Allah CC. Her zaman Ülkemize Milletimize sağlık afiyet versin. Geçtiğimiz Cuma günü yaşanan Elazığ merkezli depremden dolayı ülkem ve Milletim yekvücut olarak bir araya gelerek yaralarını sarmaya çalışmaktayız. Deprem sırasında Gül yüzlü (Nur yüzlü) Anam, Abim ve pek Muhterem eşleri evimi şereflendirmişlerdi. Güzel uhrevi sohbetler yaparken, bir anda oturduğumuz koltuk kaydığını gördüm. Gül yüzlü Anam, oğlum bence deprem oluyor dedi. Nur yüzlü anam hiç istifini bozmadan hafif üslup ile duasını etmeye başladı. Böyle güzel insanlarımızın duaları ile beraber olmaktayız. Mevla’m Nur yüzlü Analarımızı, büyüklerimiz başımızdan eksik etmesin. Allah başımıza kötü tabiat (Deprem, Sel, Yangın, Vb.) Olaylarını vermesin. Güzel Vefa’yı anlatmak isterim. Bu güzel bir konuyu Anam her zaman bize anlatırdı. Araçların az olduğu bir dönemde İstanbullu bir misafirinin anlatmış olduğu Yaşlı bir adama sokakta yürürken bisikletli çarpmış ve adam hafif yaralanmış. Mahalle sakinleri yani etraftakiler hastaneye götürmüşler. Hemşireler, doktorun röntgen çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini yaşlı adama iletmişler. Güzel huylu yaşlı adam huzursuzlanmış, işinin olduğunu, çok çok acelesinin olduğunu, Röntgen, Motgen istemediğini doktorlara, hemşirelere iletmiş. Yaşlı adamla ilgilenen hemşireler büyük bir merakla acelesinin nedenini sormuşlar. Yaşlı adam eşim huzur evinde kalıyor. Her sabah birlikte kahvaltı yapmaya giderim, gecikmek istemiyorum dedi. Hemşireler amca eşinize haber iletiriz, gecikeceğinizi söyleriz dediler. Yaşlı adam üzgün bir ifade ile ne yazık ki! Hanım (karım) Alzheimer hastası hiç bir şey anlamıyor. Hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor dedi. Merakları artan hemşireler hayretle madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor, neden her gün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz diye sordular. Güzel yaşlı adam cevap olarak, ama ben onun kim olduğunu biliyorum. Rabbim Cuma Hürmetine, Kitab-ı kebir şemsiye oldu. Ümmetti Müslim’in Altındaydı. Amellerimize İhlas, Gönüllümüze huzur, Hastalıklarımıza Şifa nasip eyle. Hayatımızın en hayırlı anında Kendine layık kul, Efendimize (S.A.V) layık ümmet eyle. Rabbim tüm Müslümanları bugünleri tekrar göstermeyi nasip ve müessir eylesin. Rabim bu zor zamanda huzur ve mutluluk versin.