Her zaman analarımızı, bacılarımızı, kızlarımızı ve eşlerimiz çok çok iyi bilmeliyiz. Onlar Allah’ın bize emanetleri olduğunu unutmamamız gerekir. Diyerek yazıma peygamber Efendimizin güzellikleriyle başlamak isterim. Asr-ı Saadet'te doğan on binlerce yıldız var. Ama onlar Rasulullah'ın semasında parlayan ilk yıldızlar! En önde O... Fahri kainatın muhterem zevcesi.. İslam’dan önceki vasfı Tahire yani temiz; İslam’dan sonraki vasfı Kübra yani büyük... Namaza durduğunda Resulullahın ardında tek başına. Kureyşin zengin ve soylu kadını. Müminlerin annesi ehlibeytin ninesi Cennet hanımlarının en faziletlisi.   Sebepler aleminde Resulullahın yegane dayanağı kalbi peygamber aşkıyla dolu ruhu incelerden de ince Temiz ve büyük Hz. HATİCE... Anneleriyle birlikte İslam’a girdiler peygamberin gül çiçekleri... Rukiye, Zeynep, Ümmü Gülsüm, Fatıma, başlı başına şiir.. Fatıma, peygamberden bir parça, Fatıma babasının annesi...  Peygamberlik pazartesi verildi ve salı günü O İslam’a girdi... Resulü erkemin amcası oğlu, İlim şehrinin kapısı, Hasaneyn'in babası, Fatımetu Zehra’nın eşi, Savaş meydanlarının güneşi, Haydar’ı kerrar ve esedullah Velayet ikliminin dili emir-ül Mü'minin Hz.Ali. Resulüllahın Analarımıza, Kızlarımıza ve Eşlerimize verdiği önemden sonra konuşmak bize acizlik verir.  Peygamber Efendimizin naçizane güzel konuşmalarından birini aktararak sözlerime son vermek isterim.  Ayşe annemiz, Ya Resulallah dedi..  Beni nasıl seviyorsunuz? Efendimiz, tebessümle cevap verdiler… Ey Ayşe, ilk gün ki gibi KÖRDÜĞÜM gibi  Allah’ım sen benim Rabbimsin;  Senden başka ilah yoktur. Beni sen yarattın;  Ben senin kulunum ve gücüm yettiğince sana olan ahdime ve vaadime bağlıyım. İşlediklerimin (kötülüklerin) şerrinden sana sığınırım. Üzerimdeki nimetlerini itiraf eder; Günahlarımı da ikrar ederim.  Beni Affet. Zira günahları bağışlayan ancak Sensin. Hayırlı nurlu günler.