İŞte o yazının tamamı: 

"ÇİFTÇİNİN ÇİLESİ

Ne zaman aklıma bir köylünün yaşamı ile ilgili bir düşünce gelirse Atatürk'ün " KÖYLÜ MİLLETİN EFENDİSİDİR" Sözleri geliyor. Gerçekten bu söz doğrultusunda köylü hak ettiği statüde mi doğrusu çözebimiş değilim...

Ama; maalesef çiftçinin çektiği zorluklar bu söz doğrultusunda bir seyrin olmadığını gösteriyor. Çiftçinin dayanağı ve umudu olan desteklemelere,tarımsal sulama adı altında elektrik şirketi bloke koyuyor; borcu var yok demeden çiftçiye zor günler yaşatılıyor. Ve maalesef geneli  çiftçiliği bırakmak zorunda kalıyor; bazıları mevsimlik işçi olarak başka bölgelere gidiyor... Mevsimlik işçinin emekçinin çilesi burdada bitmiyor; şu son bir aydır  mevsimlik işçilerin çocuklar için düşlenen umutlar tamamına ermeden yok olup gidiyor.  Ya bir elim  kaza sonucu veya bir hastalık sonucu genç yaşta toprak oluyor. Ne acı değil mi?! Bu kentlerde bir çiçeğin taç yapraklarını açarken çıkardığı tatlı sesler ve bir kelebeğin kanat çırpınışları duyulamaz.

" Adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu, son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde anlayacak..." Diyor Kızılderililer. Gün be gün ekolojik dengemiz bozuluyor, bizler ki en verimli topraklara sahip iken topraklarımız değerlendirilmiyor. Çiftçilik hayvancılık bitme noktasında maalesef."